Dostałem pozew o alimenty – co robić? Praktyczny poradnik 2026

Jeśli dostałeś z sądu pozew o alimenty, pierwsza zasada brzmi: nie odkładaj go „do szuflady". Przeczytaj dokładnie całą korespondencję – sam pozew, załączniki oraz pouczenia z sądu. Sprawdź, czego dokładnie żąda druga strona (kwota alimentów, od kiedy, dodatkowe wnioski) i jaki masz termin na odpowiedź. To z takiego pisma wynika, czy sąd oczekuje Twojej pisemnej odpowiedzi przed rozprawą, czy wzywa Cię na konkretny termin.

Następnie zacznij przygotowywać liczby i dokumenty: dochody, koszty dziecka, inne dzieci na utrzymaniu, kredyty i realny podział opieki. Pozew to nie jest jeszcze wyrok – masz prawo z częścią żądań się zgodzić, z częścią nie, zaproponować inną kwotę albo wnioskować o mediację i spokojną ugodę. Kluczowe jest jednak, abyś w terminie zareagował i pokazał sądowi swój punkt widzenia poparty dowodami.

• Przeczytaj cały pozew i pouczenia, zanotuj terminy.
• Zbierz dokumenty: dochody, wydatki, informacje o innych dzieciach i kredytach.
• Zastanów się, czy żądana kwota jest realna – jeśli nie, przygotuj własne wyliczenia.

Pozew o alimenty to nie tylko kwota, o którą wnosi druga strona. W piśmie powinien znajdować się opis sytuacji dziecka, uzasadnienie żądanej kwoty, tabela kosztów oraz informacja o dochodach osoby, która pozywa. Do pozwu dołącza się zwykle odpis aktu urodzenia dziecka, zaświadczenia ze szkoły, dokumenty kosztów i czasem dowody na Twoje dochody, jeśli są znane drugiej stronie.

• **Kwota i okres** – sprawdź, jaką kwotę alimentów druga strona żąda miesięcznie i od kiedy.
• **Opis kosztów dziecka** – zobacz, jakie wydatki zostały wpisane: mieszkanie, jedzenie, edukacja, zdrowie, zajęcia.
• **Informacje o Twoich dochodach** – zweryfikuj, czy podawane kwoty zarobków są zgodne z prawdą.
• **Wnioski dodatkowe** – czy druga strona wnosi np. o zabezpieczenie alimentów, mediację, zwrot kosztów procesu.

Sąd będzie podejmował decyzję na podstawie dowodów, a nie samych słów stron. Twoja odpowiedź na pozew powinna więc opierać się na konkretach: tabeli kosztów dziecka, dokumentach dochodów, informacjach o innych dzieciach oraz o faktycznym podziale opieki. Warto przygotować własną tabelę, nawet jeśli druga strona już przedstawiła swoją – pokażesz, jak Ty widzisz realne wydatki i możliwości finansowe.

• **Dochody** – zaświadczenie od pracodawcy, paski wypłat, PIT, informacje o zasiłkach, działalności gospodarczej.
• **Koszty dziecka** – paragony i faktury za mieszkanie (część przypadająca na dziecko), jedzenie, szkołę, leki, ubrania, zajęcia.
• **Inne dzieci** – akty urodzenia, orzeczenia o alimentach na pozostałe dzieci, dowody na faktyczną opiekę nad nimi.
• **Twoje koszty stałe** – czynsz, kredyty, dojazdy do pracy, koszty leczenia – zwłaszcza jeśli wpływają na Twoją zdolność do płacenia.
• **Dowody opieki** – wiadomości, kalendarz kontaktów, potwierdzenia, że realnie zajmujesz się dzieckiem (np. wożenie do szkoły, lekarza).

Po zebraniu danych przygotowujesz odpowiedź na pozew. W piśmie możesz: zgodzić się z częścią żądań, zaprzeczyć innym, zaproponować własną kwotę i sposób płatności, złożyć wnioski dowodowe (np. o zaświadczenia z pracy, zasięgnięcie informacji od komornika). W wielu sprawach warto od razu zaproponować ugodę – np. inną kwotę alimentów, ale za to szybką dobrowolną płatność i jasne zasady kontaktów z dzieckiem.

• **Możesz zgodzić się co do zasady, ale spierać się o kwotę** – np. alimenty tak, ale niższe niż w pozwie.
• **Możesz zaproponować ugodę** – np. trochę niższe alimenty w zamian za dodatkowe koszty, które dobrowolnie bierzesz na siebie (zajęcia, dojazdy).
• **Możesz wnioskować o mediację** – sąd często chętnie kieruje strony do mediatora, jeśli widzi szansę na porozumienie.

Na rozprawie sąd będzie chciał zrozumieć sytuację dziecka i rodziców. Spodziewaj się pytań o zarobki, koszty, opiekę, inne dzieci, zdrowie i dotychczasowe kontakty z dzieckiem. Nie próbuj „wygrać" sprawy krzykiem – spokojne, rzeczowe odpowiedzi, zgodne z tym, co wcześniej napisałeś w odpowiedzi na pozew, działają zdecydowanie lepiej niż emocjonalne przemowy.

• **Bądź spójny** – to, co mówisz na sali, nie powinno zaprzeczać temu, co napisałeś w odpowiedzi na pozew.
• **Nie ukrywaj dochodów** – sąd i tak może je ustalić z różnych źródeł; ukrywanie psuje wiarygodność.
• **Mów o dziecku, nie tylko o konflikcie z byłym partnerem** – to potrzeby dziecka są w centrum sprawy.
• **Miej przy sobie tabelę kosztów i kluczowe dokumenty** – łatwiej będzie odwoływać się do konkretnych liczb.

W praktyce wiele osób po otrzymaniu pozwu o alimenty reaguje albo paraliżem, albo agresją. Jedni chowają pismo i nie robią nic, licząc, że „jakoś to będzie". Inni piszą emocjonalne odpowiedzi bez liczb i dokumentów. Takie podejście zwykle kończy się niekorzystnym wyrokiem. Dobrze jest wiedzieć, czego unikać, zanim zaczniesz działać.

• **Ignorowanie pozwu** – brak odpowiedzi, brak stawiennictwa, wychodzenie z założenia „niech sąd sam zobaczy, że to przesada".
• **Brak liczb i dowodów** – ogólne stwierdzenia typu „nie stać mnie", bez pokazania dochodów i kosztów.
• **Zaniżanie dochodów „na siłę"** – składanie nieprawdziwych oświadczeń, które łatwo zweryfikować w dokumentach.
• **Atakowanie drugiego rodzica zamiast mówienia o dziecku** – przerzucanie winy za rozstanie zamiast dyskusji o potrzebach dziecka.
• **Brak refleksji nad ugodą** – upieranie się przy „zero albo wszystko", gdy realnie można wypracować rozsądny kompromis.

Pozew o alimenty nie musi oznaczać katastrofy – to początek procesu, w którym masz wpływ na wynik. Im wcześniej uporządkujesz informacje i liczby, tym spokojniej podejdziesz do sprawy. Dobrze przygotowany rodzic może przedstawić sądowi realny obraz swojej sytuacji, zaproponować rozsądną kwotę i uniknąć zadłużenia wynikającego z nierealnych oczekiwań.

• Przeczytaj dokładnie pozew i pouczenia z sądu; zanotuj wszystkie terminy.
• Spisz swoje dochody, inne dzieci, stałe koszty utrzymania i zadłużenie – najlepiej w prostej tabeli.
• Zrób tabelę kosztów dziecka (minimum za 3 miesiące) i zbierz do niej paragony, faktury, przelewy.
• Przygotuj w głowie lub na kartce 1–2 scenariusze kwoty, które realnie jesteś w stanie płacić co miesiąc.
• Skonsultuj pozew i swoje wyliczenia z prawnikiem rodzinnym lub bezpłatną poradnią – szczególnie jeśli żądana kwota jest znacznie wyższa niż Twoje możliwości.
• Rozważ mediację lub ugodę – zapytaj sąd lub prawnika, jak formalnie skierować sprawę do mediatora.